de Tempel van de Hemelse Opluchting deel 1
Blijf op de hoogte en volg Marliene
16 Juni 2015 | China, Datong
"De Tempel van de Hemelse Opluchting"
Zo, daar ben ik dan, of Zo daar zijn we dan, aangezien ik mijn backpack verruilt heb voor een koffer en de "ik zoek het zelf wel uit" gewisseld heb voor een "totaal ingevuld en georganiseerd pakketje". Dit dus ook in groep (of kudde) het is maar hoe je het bekijkt. Vandaag is een reisdag (dag 6) en zullen zo'n ruime 6 uur in een trein vertoeven. De rit betreft Beijing-Datong. De groep bestaat uit 19 personen en 1 gids.
Vandaag is het niet verplicht om een Chinese gids erbij te hebben, al heeft onze gids van Beijing (Cindy) ons letterlijk in de trein gezet en worden we dadelijk door Kevin opgepikt. De Chinezen krijgen 2 namen, een Chinese en een Westerse, maar ik wijk af... De gidsen. Op elke tour krijg je een gids mee vanuit de overheid, verplicht, maar zeker geen overbodige luxe. Het Engels is echt niet ingeburgerd, van de kleine dorpen had ik,dat wel verwacht, maar in de hoofdstad en tevens wereldstad Beijing leek me dat het merendeel dat wel sprak. Fout! Niet dus. Bij het verlaten van het hotel, stopt het en ben ik blij met mijn handen en voeten. Mijn ogen worden stevig meegetraind om de gebarentaal kracht bij te zetten en zo het een en ander voor elkaar te krijgen. En dat lukt redelijk.
We hebben door de reisleidster in gebarentaal leren tellen tot 10 op 1 hand (mega bedankt!) en zo kan het afpingelen beginnen. Het tellen is dus niet op zijn westers, maar echt op 1 hand en dus denk je in ezelsbruggetjes.. 1,2,4 en 5 zijn zoals we het zelf kennen. Maar 8 is "schieten", bij 7 denk je aan de beweging van het schaduwspel en 9 staat bekend als reuma in je wijsvinger enz. Dit geldt natuurlijk vooral voor de souvenirs en water wat ik al in grote getale naar binnen gewerkt hebt. Want het was warm, heul warrum. We hadden de mazzel dat we een paar smog-vrije dagen hadden, dus helder, mooie blauwe lucht en geen hei-ig uitzicht. Maar het zonnetje straalde lekker en om 7 uur was het al 29 graden, daarna werd het alleen nog maar warmer. En dan lekker op stap, actief zijn. Jiehaa!
Nadat we de vlucht gehad hadden en in het hotel waren beland waren we 2 dagen verder, dus op dag 3 start het excursie programma. De highlight van deze dag was natuurlijk The Great Wall, naast de Berlijnse Muur, de klaagmuur, een van de andere bekendste muren ter wereld. Delen van de muur zijn opengesteld voor toeristen en nee dat zijn niet wij over het algemeen. Een beetje verdeling voor de meeste bezienswaardigheden is: 20% locals (inwoners provincie Beijing) 70% non-locals en 10% niet chinezen.. Wij dus! En zo ben je dus zelf een soort bezienswaardigheid op zich. Je wordt aangewezen, aangestaard, er worden foto's getrokken, gevraagd en ongevraagd en je hebt natuurlijk een topdag als je als compleet Chinees gezin op de foto kan, die hebben pas een verhaal voor 's avonds aan de lazy suzy! Over de lazy suzy dadelijk meer, ik wijk weer enorm af, maar het is gewoon zo bijzonder hier. Ik stond dus met een been op de Chinese muur, klaar voor een klimtochtje. We waren al enorm verlekkerd doordat je de muur in delen door de bergen ziet lopen en echt een prachtig stukje bouwwerk is. Om de zoveel meters is er een wachttoren, nu zeg ik wel om de zoveel meter, ondertussen de chinezen kennende, zal dat exact uitgemeten zijn, maar de juiste getallen van de lengte ontbreken me momenteel. De breedte weet ik dan weer wel, dat zijn 5 Ruiters of 9 chinezen naast elkaar Dit is geen grapje, chinezen maken geen grapjes hierover, pure ernst, wiskunde en vooral achter elk getal een mythische bedoeling.
De muur is op de bergen gebouwd en loopt dus op sommige vlakken enorm steil omhoog, dat gecombineerd met oneven treden, dat lekkere zonnetje, zorgde voor een paar lichte wegtrekkers, maar ik zou dat ene uitkijkpunt op die berg bereiken! En was was dat mooi! Een hevig: "I'm the king of the World"-momentje trad binnen, waar een traantje naar buiten rolde. Het was echt alles wat ik me ervan had voorgesteld.
Op het programma staan nog allerlei tempels, pleinen, 't zomerpaleis, een verboden stad ( niet voor ons
Zo, daar ben ik dan, of Zo daar zijn we dan, aangezien ik mijn backpack verruilt heb voor een koffer en de "ik zoek het zelf wel uit" gewisseld heb voor een "totaal ingevuld en georganiseerd pakketje". Dit dus ook in groep (of kudde) het is maar hoe je het bekijkt. Vandaag is een reisdag (dag 6) en zullen zo'n ruime 6 uur in een trein vertoeven. De rit betreft Beijing-Datong. De groep bestaat uit 19 personen en 1 gids.
Vandaag is het niet verplicht om een Chinese gids erbij te hebben, al heeft onze gids van Beijing (Cindy) ons letterlijk in de trein gezet en worden we dadelijk door Kevin opgepikt. De Chinezen krijgen 2 namen, een Chinese en een Westerse, maar ik wijk af... De gidsen. Op elke tour krijg je een gids mee vanuit de overheid, verplicht, maar zeker geen overbodige luxe. Het Engels is echt niet ingeburgerd, van de kleine dorpen had ik,dat wel verwacht, maar in de hoofdstad en tevens wereldstad Beijing leek me dat het merendeel dat wel sprak. Fout! Niet dus. Bij het verlaten van het hotel, stopt het en ben ik blij met mijn handen en voeten. Mijn ogen worden stevig meegetraind om de gebarentaal kracht bij te zetten en zo het een en ander voor elkaar te krijgen. En dat lukt redelijk.
We hebben door de reisleidster in gebarentaal leren tellen tot 10 op 1 hand (mega bedankt!) en zo kan het afpingelen beginnen. Het tellen is dus niet op zijn westers, maar echt op 1 hand en dus denk je in ezelsbruggetjes.. 1,2,4 en 5 zijn zoals we het zelf kennen. Maar 8 is "schieten", bij 7 denk je aan de beweging van het schaduwspel en 9 staat bekend als reuma in je wijsvinger enz. Dit geldt natuurlijk vooral voor de souvenirs en water wat ik al in grote getale naar binnen gewerkt hebt. Want het was warm, heul warrum. We hadden de mazzel dat we een paar smog-vrije dagen hadden, dus helder, mooie blauwe lucht en geen hei-ig uitzicht. Maar het zonnetje straalde lekker en om 7 uur was het al 29 graden, daarna werd het alleen nog maar warmer. En dan lekker op stap, actief zijn. Jiehaa!
Nadat we de vlucht gehad hadden en in het hotel waren beland waren we 2 dagen verder, dus op dag 3 start het excursie programma. De highlight van deze dag was natuurlijk The Great Wall, naast de Berlijnse Muur, de klaagmuur, een van de andere bekendste muren ter wereld. Delen van de muur zijn opengesteld voor toeristen en nee dat zijn niet wij over het algemeen. Een beetje verdeling voor de meeste bezienswaardigheden is: 20% locals (inwoners provincie Beijing) 70% non-locals en 10% niet chinezen.. Wij dus! En zo ben je dus zelf een soort bezienswaardigheid op zich. Je wordt aangewezen, aangestaard, er worden foto's getrokken, gevraagd en ongevraagd en je hebt natuurlijk een topdag als je als compleet Chinees gezin op de foto kan, die hebben pas een verhaal voor 's avonds aan de lazy suzy! Over de lazy suzy dadelijk meer, ik wijk weer enorm af, maar het is gewoon zo bijzonder hier. Ik stond dus met een been op de Chinese muur, klaar voor een klimtochtje. We waren al enorm verlekkerd doordat je de muur in delen door de bergen ziet lopen en echt een prachtig stukje bouwwerk is. Om de zoveel meters is er een wachttoren, nu zeg ik wel om de zoveel meter, ondertussen de chinezen kennende, zal dat exact uitgemeten zijn, maar de juiste getallen van de lengte ontbreken me momenteel. De breedte weet ik dan weer wel, dat zijn 5 Ruiters of 9 chinezen naast elkaar Dit is geen grapje, chinezen maken geen grapjes hierover, pure ernst, wiskunde en vooral achter elk getal een mythische bedoeling.
De muur is op de bergen gebouwd en loopt dus op sommige vlakken enorm steil omhoog, dat gecombineerd met oneven treden, dat lekkere zonnetje, zorgde voor een paar lichte wegtrekkers, maar ik zou dat ene uitkijkpunt op die berg bereiken! En was was dat mooi! Een hevig: "I'm the king of the World"-momentje trad binnen, waar een traantje naar buiten rolde. Het was echt alles wat ik me ervan had voorgesteld.
Op het programma staan nog allerlei tempels, pleinen, 't zomerpaleis, een verboden stad ( niet voor ons
-
16 Juni 2015 - 20:56
Mams:
Lieverd, wat fijn dat jij paps wat uitgebreider hebt gesproken, het heeft hem heel erg goed gedaan. Het eerste wat paps zei dat jij zo goed klonk. Zo fijn om te horen. Inderdaad waren er heel veel, heul errug veul chinezen die deze zo prachtige muur hebben gebouwd. Ook ik maakte mij een voorstelling van de 9 chinezen naast elkaar om de breedte te bepalen en dan te bedenken dat op die ongelijke treden paarden zouden moeten/kunnen lopen. Eigenlijk heb je ook je aandacht nodig bij het nemen van de verschillende hoogten in traptreden, maar wat een uitzicht, het geruis van het blad van de bomen, de wind, de vogelgeluiden, het beneemt je de adem. Ik was zo geweldig trots dat ik, éénmaal boven, samen met paps naar beneden ben afgedaald. Indrukwekkend, emotioneel, respect voor de mensen die daar gedurende de bouw van de muur zijn overleden, een hele dierbare herinnering. Wij hebben jouw programma en onze fotoboeken, hoe ouderwets, in de tuinkamer liggen en genieten er weer opnieuw van. Zo reizen wij toch een beetje met je mee! Lieverd, dikke, dikke kus, mams -
16 Juni 2015 - 21:51
Paps:
Hoi lieve schat. Ik wil ook graag reageren op je verslag. Wat schrijf je toch lekker vlot, ...zoals mama.
Leest ontzettend lekker en je krijgt gelijk een gevoel van hoe jij je voelt. Gaaf.
Bijzonder wat jij allemaal al hebt meegemaakt. Dat je je zo bekeken voelt door al die mensen. Bij ons zeiden ze altijd: are you from, how many children. Verder kwamen ze niet.
Ik begrijp ook dat je in tegenstelling tot vele anderen aardig met stokjes overweg kunt. Je had dus goed geoefend. En wat een gerechten, maar ja die hoef je niet allemaal te nemen
Kijken uit naar je volgende hoofdstuk.
Dikke kus,
Paps
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
