En off we go. OK nog eventjes wachten, maar toch!
Door: Marliene
Blijf op de hoogte en volg Marliene
24 September 2017 | België, Antwerpen
Schrijf hier je reisverslag.... na lang twijfelen, dan toch maar weer gedaan. Een nieuwe pagina aangemaakt in mijn reisdagboek. Maar laten we even van het begin beginnen...
Eigenlijk zou hier "down under" moeten staan, want dat was eigenlijk het plan. om in Januari 2018 naar Australië te gaan. Daar een camper tocht, met twee want alleen zag ik dat niet zitten. Maar mijn reispartner werd grandioos verliefd op iemand tijdens een andere reis. Dus deze plannen gaan even in de koelkast en zullen wel weer een andere keer tevoorschijn getoverd worden.
En eigenlijk bleef het verlangen om te reizen ook even uit, dat kan misschien iets te maken hebben met het feit dat we "even" een indoor pretpark hebben gebouwd op ongeveer 10 maanden.... Dus meer dan een paar daagjes vrij, het afgelopen 1,5 jaar was alles wat er was.
Op een gewone dinsdagavond (of een andere avond, dat weet ik niet meer zo goed) FaceTimede (nieuw werkwoord) ik met mijn moeder. (mijn Mhooeederrrr).
Ze vertelde dat ze nog een wens had iets te bezoeken, maar dat ze het er met papa over had gehad en hij dat niet meer zag zitten. Dit ging over de Machu Pichu in Peru. Ik denk dat het ongeveer een kwart seconde duurde voordat ik mezelf hoorde zeggen... "Nou dan ga ik toch met je mee.", ondertussen mijn schouders ophalend. Ik bedoel...dat is toch een logische redenering? Vond ik toen wel. Nadat we het soort en met van beklonken hadden, iets in de trant van, meen je dat? Ja natuurlijk, maar echt? ja tuurlijk! hingen we op...
en toen kickte het in: Maar Peru, ik weet niets van Peru, ja ze hebben alpaca's, de machu pichu en de kleding is zeer kleurrijk (helemaal mijn stijl dus ;-)) maar verder weet ik echt niets! oh ja ze eten hamsters of cavia's, ergens in die aard in de knaagdierenzone... maar verder echt niets. Ik was altijd zo Azië georiënteerd en daar staat nog zo veel op mijn lijstje dat ik nog niet aan de andere kant van de wereld begonnen was op mijn reisbucketlist.
Anyway, wat reizen uitgezocht en een prachtige reis gevonden die de meeste highlights van Peru in een mooie tijdsperiode aanbod. De Lonely Planet in mijn pocket (thanks, you know who) en we kunnen bijna vertrekken. De eerste lijstjes zijn gemaakt, de eerste benodigdheden zijn gekocht en we kunnen bijna gaan aftellen. Minder dan een maand in ieder geval.. en ik heb er stiekem zo veel zin in, wat jij moeders?
Eigenlijk zou hier "down under" moeten staan, want dat was eigenlijk het plan. om in Januari 2018 naar Australië te gaan. Daar een camper tocht, met twee want alleen zag ik dat niet zitten. Maar mijn reispartner werd grandioos verliefd op iemand tijdens een andere reis. Dus deze plannen gaan even in de koelkast en zullen wel weer een andere keer tevoorschijn getoverd worden.
En eigenlijk bleef het verlangen om te reizen ook even uit, dat kan misschien iets te maken hebben met het feit dat we "even" een indoor pretpark hebben gebouwd op ongeveer 10 maanden.... Dus meer dan een paar daagjes vrij, het afgelopen 1,5 jaar was alles wat er was.
Op een gewone dinsdagavond (of een andere avond, dat weet ik niet meer zo goed) FaceTimede (nieuw werkwoord) ik met mijn moeder. (mijn Mhooeederrrr).
Ze vertelde dat ze nog een wens had iets te bezoeken, maar dat ze het er met papa over had gehad en hij dat niet meer zag zitten. Dit ging over de Machu Pichu in Peru. Ik denk dat het ongeveer een kwart seconde duurde voordat ik mezelf hoorde zeggen... "Nou dan ga ik toch met je mee.", ondertussen mijn schouders ophalend. Ik bedoel...dat is toch een logische redenering? Vond ik toen wel. Nadat we het soort en met van beklonken hadden, iets in de trant van, meen je dat? Ja natuurlijk, maar echt? ja tuurlijk! hingen we op...
en toen kickte het in: Maar Peru, ik weet niets van Peru, ja ze hebben alpaca's, de machu pichu en de kleding is zeer kleurrijk (helemaal mijn stijl dus ;-)) maar verder weet ik echt niets! oh ja ze eten hamsters of cavia's, ergens in die aard in de knaagdierenzone... maar verder echt niets. Ik was altijd zo Azië georiënteerd en daar staat nog zo veel op mijn lijstje dat ik nog niet aan de andere kant van de wereld begonnen was op mijn reisbucketlist.
Anyway, wat reizen uitgezocht en een prachtige reis gevonden die de meeste highlights van Peru in een mooie tijdsperiode aanbod. De Lonely Planet in mijn pocket (thanks, you know who) en we kunnen bijna vertrekken. De eerste lijstjes zijn gemaakt, de eerste benodigdheden zijn gekocht en we kunnen bijna gaan aftellen. Minder dan een maand in ieder geval.. en ik heb er stiekem zo veel zin in, wat jij moeders?
-
24 September 2017 - 21:57
Ger:
Sorry, waarschijnlijk vergeten te plaatsen.
Geweldig verslag, kan me er veel van voorstellen.
Heb er zelf voor gekozen om geen deelnemer te zijn.
Maar wil wel graag deelgenoot worden van je avonturen.
Dus toch wel jaloers. -
24 September 2017 - 22:10
Lieneke:
Lieffie, idd and of we Go! Onwijs trots dat jij het met mij aandurft om deze reis te gaan maken. Het stond op ons lijstje toen een enorme overstroming in Bolivia roet in de reisplannen gooide en na Paps zijn hartoperatie is het voor hem niet meer verantwoord op die hoogte. Gelukkig hebben wij die hoogte ervaring opgedaan in Tibet en daar teren wij samen op de geweldig mooie ervaring en indrukken. Zeg nou zelf, 65 worden in Tibet en door 4 vrouwen en je eigen maatje toegezongen worden op het bordes voor het hotel onder toeziend oog van de prosternerende Tibetanen op de Barkhor, is iets om nooit te vergeten.
Vorige week samen met jou alvast inkopen gedaan in een winkel waar ik normaliter geen stap binnen zou zetten maar een lachstuip kreeg bij de kassa voor drie tassen vol. De lunch daarna op terras in de zon, waarbij de koele witte wijn heerlijk smaakte, hier begon het vakantiegevoel al. Samen met jou en toch ook wel bezwaard om Paps achter te laten. Fijn dat je dit reisverslag weer bent begonnen, zo reist Paps toch ook een beetje mee. Hij mag die weken ook vakantie houden, niemand die hem achter z'n kladden zit, alles voor onze wilde plannen is geregeld, zolders leeg, logeerkamers en kinderbadkamer "verhuis" klaar. Het worden bijzondere laatste maanden van 2017! Lief dat Jantine ons de Rainbow Mountain plaatjes stuurde, jammer dat dit niet is opgenomen in ons reisprogramma, maar heerlijk dat iedereen zo meeleeft. Gelijk in de Lonely Planet ( van je weet wel wie -
19 Oktober 2017 - 07:29
REbecca:
DAmes,
Goede reis, veel ervaringen, stapels foto's..... We volgen het graag en zijn benieuwd naar de verhalen..
Liefs,
Rebecca -
19 Oktober 2017 - 09:17
Ingrid Van Der Meulen:
Hoezo 2 zielen, 1 gedachte en.. toeval bestaat niet. Zie nu voor 't eerst je reisverslag en jouw herinneringen aan 10 jaar geleden, wat ook was waar ik vanmorgen 't eerst aan dacht en toen de foto opzocht voor de felicitatie. Jullie 3-tjes gefeliciteerd met deze mijlpaal in alle opzichten.
Goede reis en geniet, geniet, geniet!!!
Liefs, Ingrid
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
